Op verzoek van slaaf ron hebben wij een sessie gespeeld in een bos bij Amsterdam. Mij geeft buiten spelen en extra kick, maar slaaf ron was erg zenuwachtig maar wel erg opgewonden.

Buitensessie met slaaf Ron

Na onze vorige sessie waarin ik naakt mij moest melden aan de deur van de showboat e-mailde ik met mijn Meesteres Manita over onze ervaringen. Daarin vroeg ik haar wat de mogelijkheden zijn van een buitensessie. Ze gaf mij daarop duidelijk en gedetailleerd aan wat de mogelijkheden zijn. We spraken af dat ik haar twee weken van te voren zou melden wanneer er in mijn agenda zich een gelegenheid zou voordoen. Na een aantal dagen echter verviel er al een afspraak voor de woensdag in de week daaropvolgend. Ik stuurde Meesteres Manita direct een mailtje met de vraag of dat kon. Ze antwoordde mij dat ze de dinsdagavond ervoor mij zou melden of het kon doorgaan. Rob, haar man moest er immers bij zijn voor de veiligheid, materiaal en het maken van de foto’s. Op dinsdagavond open ik vol spanning mijn mail. En ja hoor, Meesteres Manita meld mij dat het doorgaat. Op 13.30 uur moet ik mij melden op een bepaalde parkeerplaats in Amsterdam. Tijd om na te denken heb ik niet. Een volgend avontuur met mijn Meesteres staat mij te wachten.

Die woensdagochtend scheer ik zo goed mogelijk mijn oksels, borst en buikharen, mijn pik, ballen en anus haren weg. Na mij eerste werkafspraak die ochtend koop ik in een seksshop in Rotterdam een nieuwe cockring. Een nog zwaardere dan die ik al had gekocht voor onze laatste sessie. Ik doe de ring aan in een kleedhokje in de winkel. Zo stap ik in mijn auto en ga onderweg naar mijn afspraak met Meesteres Manita. Onderweg voel ik hoe lekker deze cockring is. Door de trillingen van de motor van de auto wordt mijn penis erg stijf. Ik voel mijn orgasme zachtjes aan opkomen (Het is mij wel eens voorgekomen, toen ik die ringen een aantal jaren geleden voor het eerst gebruikte,  dat ik in de auto zat en het zachte trillen van de auto er voor zorgde dat ik daadwerkelijk spontaan klaarkwam. Stel je voor, je rijdt op de snelweg en je voelt de spasmen opkomen die het orgasme aankondigen. Je probeert het tegen te houden maar daardoor wordt het gevoel alleen nog maar sterker. En je kunt nergens naar toe, je kunt niet eventjes plotseling stoppen. Een uiterst moderne vorm van bondage. Ik droeg op dat moment een spijkerbroek en boxershorts. Mijn spijkerbroek werd al snel donkerblauw van het geile vocht. Je voelt je op dat moment enorm beschaamd. Maar tegelijkertijd ook weer enorm geil. Midden tussen de andere automobilisten, je kunt niet weg, de vernedering van het bevuilen van je eigen kleren. In het toilet van een tankstation heb ik met de blower mijn broek nog staan droogblazen. De spermageur bleef er echter wel in zitten). Door wat ademhalingsoefeningen en mijn gedachten op geheel andere dingen te richten, bijvoorbeeld op een saai praatprogramma op de autoradio, onderdruk ik het opkomende orgasme. Onderweg doe ik op een parkeerplaats bij een benzinestation mijn kleren uit zodat ik slechts gekleed ga in mijn schoenen, broek en leren jas. Ik zit dus naakt onder één laag kleren in de auto.
Zo kom ik aan op de parkeerplaats waar Manita en Rob al zitten te wachten. Ik stap snel over in hun auto en we rijden gelijk weg. “het is wel zo’n 10 minuten rijden, dus kleed je alvast maar uit. Je spullen zitten in die plastic zak”, zegt Meesteres Manita streng. Ik doe mijn schoenen en mijn broek uit. In de plastic zak zitten mijn pumps, naadkousen, pols en enkelboeien en een leren hoofdkap. De pumps en naadkousen doe ik alvast aan. De boeien en hoofdkap mag ik nog even laten liggen. Zo zit ik dan achterin de auto bij Meesteres Manita: Pumps, naadkousen en mijn cockring om en daarboven nog mijn, wel open, overjas, zodat er niet al te veel vreemde blikken onze auto zullen treffen. Door een aantal binnen door weggetjes komen we aan op de plaats van bestemming: een zanderige open plek in het park waar je je auto kunt parkeren, met de ingang tegenover het water. Eén auto staat er al geparkeerd en buiten de ingang zijn een aantal mannen met graafwerkzaamheden bezig.
Ik moet naakt de auto uit. Mijn jas moet ik in de auto laten. Vlug doe ik de hoofdkap op en stap uit de auto. Meesters Manita gaat achter mij staan om mijn hoofdkap vast te maken. De deur van de auto is voor mij. Zo heb ik nog enige bescherming. In de verte zie ik steeds mannen langs de parkeerplaats fietsen of lopen. Een aantal blijven staan. Angst bekruipt mij. Wat zal er gebeuren. Wat gaan die mannen doen ? Misschien bellen ze wel de politie ? Meesteres Manita probeert mij enigszins gerust te stellen door mij te laten concentreren op wat we aan het doen zijn. Ik moet haar recht in de ogen aankijken. Ik voel mij ondanks mijn angst wel opgewonden. Mijn pik is in halve staat van opwinding. Toch best een lekker gevoel zo in de buitenlucht.
Ik moet een bospaadje oplopen. Ik loop zo snel mogelijk. De hakken van mijn pumps zakken bij elke stap weg in het zand. Toch slaag ik er in behoorlijk tempo te maken. Meesteres Manita moet lachen. “Zo het lukt je nu aardig hé?. Het lijkt wel of je hebt geoefend ?”. Opeens moet ik blijven staan. Ik dacht dat we door zouden lopen tot in het bos zelf. Helaas is de plaats waar we blijven staan nog steeds zichtbaar vanuit de parkeerplaats en vanuit het pad dat langs het water loopt. Daar nestelen zich langs de kant van het water inmiddels twee vrouwen met een kinderwagen. Het lijkt er op dat ze ons niet zien, of ze doen alsof. Inmiddels hebben zich wel een stuk of drie mannen aan de rand van de parkeerplaats verzameld die duidelijk naar ons staan te kijken.

Meesteres Manita ziet er overigens weer prachtig uit. Ze is echt een mooie Meesteres. Ze draagt hoge leren laarzen met kousen aan haar benen. Een kort broekje met daarboven soort van doorzichtige bodysuit waarin haar prachtige borsten net niet te zien zijn. Haar krullende haar hangt los over haar schouders. Rob draagt een koffertje bij zich dat -na opening blijkt vol zit met SM-spulletjes.
Ik moet mijn pols en enkelboeien aan doen. De meesteres helpt mij daarbij. Dan moet ik weer rechtop gaan staan. Meesteres Manita staat eerst aan mij te voelen. Rob maakt nu regelmatig foto’s. Mijn halfstijve pik wordt langzaam aan harder. Ik kijk voortdurend om mij heen. De Meesteres sommeert mij haar recht in de ogen aan te kijken. Ik doe mijn best. Dan moet ik een boom omarmen die langs het pad staat. Zo sta ik daar met mijn armen om de boom heen geslagen, mijn buik en pik tegen de boom aanschurend en mijn benen in de brandnetels. Ben ik blij dat ik die naadkousen aan heb. Meesteres Manita zet mij tegen de boom vast door mij met een strook plastic te omwikkelen. Het plastic bedekt mijn billen en rug. Het is nog een hele klus om al die lagen plastic er omheen te rollen. Daarna streelt ze mij door het plastic heen en af en toe onder het plastic tussen mijn billen en benen. Ik begin nu lichtjes te begrijpen wat mensen voelen als ze rubber dragen en daarover heen gestreeld worden.
Ik voel opeens dat ze met een puntig voorwerp mij aan het bewerken is. Eerst tussen mijn billen en daarna mijn pik. Het blijkt een twijgje te zijn. Venijnig tikt ze er tegenaan. Mijn pik blijft hard. Ik krijg complimentjes daarvoor van mijn Meesteres. Dan vindt de Meesteres dat het tijd is geworden voor wat serieuzer werk. Alhoewel ze weet dat pijn niet mijn eerste keus is bij onze SM sessies (ik ben een echte bondageliefhebber) probeert ze elke weer mijn pijngrens zo zachtjes aan te verleggen. Ze maakt dan ook nu van de gelegenheid gebruik om mij met het “handje” te bewerken. Een kleine leren plak in de vorm van een klein handje. Eerst op mijn rug en billen wat bedekt is door plastic. Daarna ook op de “blotere” delen. En het is echt een heerlijk gevoel. Ik denk dat de hele situatie, de spanning een groot deel van de pijn omzet in genot. Met haar vinger bepotelt ze tenslotte mijn anus. Ik probeer zo ver mogelijk mijn billen naar achteren te steken zodat ze, als ze dat wil, haar vinger naar binnen kan duwen. Ze doet het niet. Wel zegt ze: “Dat vind je lekker hé?? De volgende keer zal je Meesteres haar voorbinddildo mee nemen en je daarmee neuken” . “Dank u wel Meesteres, dat lijkt me heerlijk”. Antwoord ik vol verwachting. Het lijkt me heerlijk haar slet slaaf te zijn en door mijn Meesteres gebruikt te worden. In mijn ooghoeken zie ik steeds meer mannen langzaam om ons heen lopen om goed zicht te krijgen op wat er gebeurt. Ook de werklui lopen nu op het parkeerterrein. Mijn angst neemt weer toe. Gelukkig wordt mijn angst niet bewaarheid. Er gebeurt niets vreemds. Ik vertrouw dan ook volledig op mijn Meesteres Manita en Rob.
Meesteres Manita snijdt het plastic los en ik moet weer midden op het bospad gaan staan. Als ze klaar is met het plastic opruimen moet ik op mijn knieën gaan zitten. Ze gaat met haar benen zo staan dat ze mijn hoofd er tussen kan klemmen. Ik had in een bankschroef niet vaster kunnen zitten. Ik kan geen kant op. Eerst streelt ze mijn rug en billen, dan krijg ik hier en daar een paar tikken en tenslotte bewerkt ze mijn hele rug en billen met een handschoen waarop een soort van schuurpapier is bevestigd. Ik voel een mengeling van pijn, kietelling en genot. Mijn lichaam kronkelt alle kanten. Ze klemt als reactie mijn hoofd nog vaster tussen haar benen.
Daarna moet ik weer gaan staan. Ze haalt nu kettingen uit het koffertje en begint mij daarmee vast te maken. Mijn armen zet ze vast voor mijn lichaam, mijn handen pal naast mijn pik en ballen. Ik moet de neiging er mee te gaan spelen erg hard onderdrukken. Mijn Meesteres houdt daar helemaal niet van. Alleen zij mag aan mijn pik komen en er mee spelen. En ze bepaalt zelf wel wanneer dat moment gekomen is. Als ze klaar is met de kettingen vastmaken zegt ze: “ja ik denk dat het beter is als we een stukje doorlopen.” Klaarblijkelijk vindt ze het nu ook wat te druk worden (later kom ik er achter waarom). Ik loop nu achter haar aan verder het bospad op. Na achter een grote boom, waar een man met zijn fiets staat te kijken, een bocht te zijn omgegaan komen we op een stuk waar we in het geheel niet meer zichtbaar zijn voor de mannen op het parkeerterrein. Ook vanaf het pad langs het water zijn we nu niet meer te zien. De man bij de boom draait zich om en blijft gewoon staan kijken. Aan de andere kant van het pad komt toch nog een van de mannen kijken die eerst op het parkeerterrein stond. Een duidelijke volhouder dus.
>Meesteres Manita begint nu mijn tepels te bewerken met haar handen. Daarbij gaat ze niet zachtzinnig te werk Dan haalt Rob tepelklemmen uit het koffertje en geeft ze aan Meesteres Manita. Zij bevestigt ze op mijn tepels. De klemmen zijn onderling verbonden door een ketting. Meesteres Manita begint nu met de ketting te spelen. “Dit hebben we al meer gedaan hé?”. Daarmee aangevend dat ik dit nu wel moet kunnen hebben. Ze speelt zo een tijdje met de ketting en dus met mijn tepels. Plotseling trekt ze heel erg hard aan de ketting waardoor de tepelklemmen met een harde ruk losschieten van mijn tepels. Een felle pijnscheut trekt door mijn lichaam. Mijn tot dan toe harde pik wordt ineens erg slap en klein. Meesteres Manita masseert dan zachtjes mijn tepels. In eerste instantie voel ik niets maar al snel daarna komt het gevoel en daarmee de pijn terug. Ze duwt dan een deel van de koude ketting over mijn tepels. “Zo, kan het wat afkoelen”, zegt ze kortaf.
“Leun maar tegen die grote boom achter je”, sommeert Meesteres Manita. Ze komt nu heel dicht bij me staan. Manita weet dat ik gek wordt van haar ogen, haar geur en de zachte ronde vormen van haar prachtige lichaam. Ze krijgt van Rob een klein vibratortje die ze op mijn eikel(tje) zet. Het voelt heerlijk aan maar door de aktie met mijn tepels is de fut er een beetje uit. Het duurt dan ook best wel lang voordat ik weer mijn volle erectie heb bereikt. Net op tijd, want ik voel dat de Meesteres haar geduld begint op te raken. Al die tijd sta ik wel behoorlijk te genieten en dat is ook te zien aan het voorvocht dat rijkelijk uit mijn eikel stroomt. Ik begrijp nu ook waarom ze mij meenam naar dit deel van het bospad. Dit is niet voor ieders ogen bedoeld. Op een gegeven moment sta ik zelfs neukbewegingen te maken, zo lekker trekt zij mij af. “Kom maar klaar” sommeert ze. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen en ik ontlaadt mijzelf op het bospad. Ik zie door mijn masker een scheut sperma een eind wegspuiten. Heerlijk. De rest valt dichter bij de ‘boom’ en zelfs op mijn naadkousen. Op dat moment sta ik dicht tegen mijn Meesteres aan, mijn hoofd op haar schouders. Ik voel mij heerlijk geil, trots en dankbaar. Dankbaar dat zij de moeite neemt om mij zo heerlijk te laten klaarkomen. Dat betekent dat ik mijn rol als sletslaaf van Meesteres Manita goed heb volbracht. Opeens zijn ook de angst en spanning volledig weg.
Ik doe mijn pumps uit. Geheel naakt met alleen nog mijn kousen, cockring en hoofdkap op loop ik achter Manita en Rob terug naar de auto. We ruimen onderweg nog het plastic op. Ik trek dan ook maar mijn naadkousen uit. Er zitten gaten en er zit sperma op. Volgende keer maar nieuwe kopen. Op de parkeerplaats aangekomen schrik ik toch nog een beetje. Er staan nu opeens meer auto’s geparkeerd en vlak naast de auto van Rob en Manita staan twee vrouwen paardensla of andere plantjes te plukken. Ze zien ons wel maar negeren ons volledig. Alsof we niet bestaan, terwijl ze toch gezien moeten hebben dat er een compleet naakte man met leren hoofdkap vlak langs hen is gelopen. Ik had hun reactie eigenlijk wel eens willen horen nadat we weg waren gereden. Na alle spullen in de achterbak van de auto te hebben gelegd stappen we in de auto (ik ben dan nog steeds geheel naakt). Met mijn hoofdkap nog op rijden we snel van de parkeerplaats af. Het lijkt er eventjes op dat een van de mannen die heeft staan te kijken ons achterna gaat in zijn auto, maar hij blijft toch staan. Onderweg kleed ik mij weer aan. We zijn alledrie in een wat uitgelaten stemming. Zo van, “het is ons gelukt”. Ik bekijk onderweg de foto’s op de digitale camera van Rob. Ze zien er goed uit. Meesteres Manita draagt mij op er een verhaal bij te schrijven en haar dat toe te sturen. Aangekomen op het parkeerterrein waar mijn auto staat nemen we snel afscheid en rij ik snel weg naar mijn volgende werkafspraak. Jammer dat we niet meer tijd hebben om even na te kletsen en te genieten. Een erg trots en voldaan gevoel resteert. “Dat hebben we dan toch maar mooi gedaan”. Ik ben erg benieuwd welk volgend avontuur mijn Meesteres voor mij in petto heeft

in opdracht van Meesteres Manita,

Slaaf Ron.